زخمی که پس از جراحی جدا می شود، به خوبی بسته نمی شود و پس از بهبودی ضعیف تر می شود. همچنین در معرض خطر بیشتری برای آلوده شدن است. در موارد نادر، زخمی که به درستی بسته نمی شود می تواند منجر به ایجاد زخم شود بیرون زدگی زمانی رخ می دهد که اندام های داخلی (اغلب اندام های شکم)، از طریق زخم به بیرون فشار می آورند. این مقاله چگونگی و چرایی جدا شدن زخم، عوارض احتمالی، راه های پیشگیری از آن و گزینه های درمانی را توضیح می دهد.
انحطاط: تعریف
در طول یک عمل جراحی، جراح شما یک برش ایجاد می کند. بسته به نوع جراحی، این می تواند کسری از اینچ باشد یا در چندین اینچ پخش شود. با بهبود بریدگی، زخم با بافت جدیدی پر می‌شود که «گرانولاسیون» یا «بافت دانه‌دار» نامیده می‌شود. اگر استرس یا عوامل دیگر باعث شود که لبه‌های زخم قبل از اینکه پوست جدید برای تقویت شود از هم جدا شود، زخم بسته نمی‌شود. بافت گرانول پاره می شود یا اصلا به هم نمی رسد.
زخم در دو هفته اول پس از جراحی، زمانی که پوست هنوز بسیار شکننده است، در معرض بیشترین خطر از بین رفتن است.
علل پاره شدن زخم
وقتی لبه‌های زخم جدا می‌شوند، معمولاً به دلیل مشکلاتی در بخیه‌ها یا منگنه هایی است که قرار است پوست را در کنار هم نگه دارند. مسائلی که پیش می آید می تواند شامل موارد زیر باشد:
- استرس پس از جراحی بر روی زخم، که می تواند شامل چیزی معمولی مانند یک سرفه یا عطسه کردن باشد
- انواع خاصی از بخیه ها که ممکن است خیلی زود حل شوند و منجر به باز شدن برش شوند
- نوع روش بستن مورد استفاده که ممکن است برای برش موثر نبوده باشد
در حالی که نوع مواد بخیه (بخیه، منگنه یا چسب جراحی) و تکنیک جراحی ممکن است باعث جدایی شود، این عوامل کمتر از مشکلات سلامتی قبلی فرد اهمیت دارند.
مسائل بهداشتی اساسی
در صورت داشتن انواع خاصی از شرایط پزشکی، خطر از بین رفتن زخم افزایش می یابد.
- سوء تغذیه: تغذیه مناسب برای حمایت از بهبودی و اطمینان از قوی بودن پوست جدید برای مقاومت در برابر استرس عادی ضروری است.
- عفونت: باکتری های موجود در برش احتمال انقباض را افزایش می دهند. عفونت بهبودی را به تاخیر می اندازد و بافت تازه تشکیل شده را ضعیف می کند و احتمال بسته نشدن زخم شما را بیشتر می کند.
- چاقی: دوره بهبود التهاب ممکن است در افراد چاق به میزان قابل توجهی بیشتر طول بکشد. همچنین، در این موارد، بخیه‌ها یا سایر موادی که برای بستن زخم استفاده می‌شوند باید قوی‌تر باشند تا وزن اضافی بافت چربی را تحمل کنند.
علائم انحطاط
این عکس حاوی محتوایی است که ممکن است برخی افراد آن آزاردهنده بدانند.
شکافتن زخم معمولاً شش تا هشت روز پس از جراحی رخ می دهد. علائم و نشانه های انحطاط می تواند شامل موارد زیر باشد:
- درد
- افزایش خونریزی
- افزایش زهکشی
- تورم
- سرخی
- بخیه های شکسته
- تب
با جدا شدن، زخم به طور کامل یا تا حدی باز می شود بنابراین می توانید بافت خام زیر آن را ببینید. اغلب، پوست اطراف لبه ها قرمز و ملتهب است. چرک یا مایع دیگر ممکن است همراه با خون از دهانه خارج شود.
بیرون زدگی یک زخم جراحی
بیرون زدگی یک عارضه نادر اما شدید در جراحی است که در آن برش جراحی باز می شود (باز شدن) و اندام های شکمی بیرون زده یا از برش بیرون می آیند (بیرون زدگی). بیرون زدگی یک حالت اورژانسی است و باید با آن برخورد کرد.
بیرون زدگی می تواند از شدت کمتر، با اندام های قابل مشاهده و کمی در خارج از برش تا بسیار شدید باشد. به عنوان مثال، روده ها ممکن است از یک برش شکمی بیرون بریزند.
درمان انحراف و بیرون زدگی
اگرچه میزان انحطاط کم است، اما به محض وقوع، احتمال عوارض بیشتر یا مرگ زیاد است. بنابراین، هر گونه شکستگی در یک برش پس از جراحی باید بلافاصله به جراح گزارش شود، قبل از اینکه به یک اورژانس پزشکی بالقوه تهدید کننده زندگی تبدیل شود. در حالی که منتظر ملاقات با پزشک خود هستید، همچنان برش خود را با بانداژ تمیز بپوشانید (اگر در ابتدا به شما دستور داده شده بود که زخم را بپوشانید). ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است از تعدادی استراتژی مختلف برای درمان انقباض زخم استفاده کند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- دارو: باکتری ها می توانند حتی از طریق یک سوراخ بسیار کوچک وارد زخم شوند و شما را در معرض خطر عفونت قرار دهند. آنتی بیوتیک ها می توانند به درمان عفونت یا کاهش خطر ابتلا به آن کمک کنند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما همچنین ممکن است داروهای ضد درد را برای کمک به مدیریت درد تجویز کند.
- مراقبت از زخم: این ممکن است شامل تعویض بیشتر پانسمان و اجازه دادن به زخم شود.
- درمان زخم فشار منفی: این یک پانسمان مخصوص زخم است که به حذف مایع از ناحیه کمک می کند.
- عمل جراحی: ممکن است برای برداشتن بافت مرده یا عفونی نیاز به جراحی داشته باشید. جراح شما همچنین ممکن است بخواهد بخیه یا مش جدیدی را برای کمک به بهبود زخم قرار دهد.
مدت زمانی که طول می کشد تا بهبود یابد به اندازه زخم، محل آن و سطح ترمیم مورد نیاز بستگی دارد. در برخی موارد، ممکن است حدود سه ماه طول بکشد تا به طور کامل بهبود یابد، به خصوص اگر عفونت وجود داشته باشد.
درمان بیرون زدگی
حدود 20 تا 45 درصد موارد انقباض به بیرون زدگی تبدیل می شوند. خطر مرگ به محض ایجاد زهکشی بسیار بیشتر است. بیرون زدگی همیشه یک اورژانس پزشکی است. اگر بافت یا اندامی را دیدید که از زخم جراحی بیرون زده است، به نزدیکترین اورژانس بیمارستان بروید.
مرطوب نگه داشتن زخم بسیار مهم است. برای مراقبت از آن در راه مراجعه به پزشک یا در زمان انتظار برای EMS، دهانه و اندام ها را با یک بانداژ یا ورقه مرطوب و استریل بپوشانید. تخلیه زخم با جراحی اورژانسی درمان می شود.
هشدار تخلیه
تحت هیچ شرایطی سعی نکنید اندام ها یا بافت ها را به داخل زخم برگردانید.
پیشگیری
در موقعیت های پرخطر یا شرایط خاص، جراحان ممکن است از یک تکنیک پیشرفته برای بستن زخم استفاده کنند. این روش که به عنوان برش “پای-کراست” شناخته می شود، تعدادی برش کوچک در پوست اطراف ایجاد می کند که شبیه سوراخ های پوسته پای است. برش های متعدد عمود بر خط زخم هستند. آنها به پوست اجازه می دهند راحت تر به هم برسند و با کمتر شدن جای زخم بهبودی بهتری پیدا کنند. صرف نظر از روشی که برای بستن زخم استفاده می شود، مهم است که اقداماتی را برای کاهش احتمال انقباض یا بیرون زدگی انجام دهید. اینها چند تکنیک هستند که می توانید از آنها استفاده کنید:
- مهاربندی را تمرین کنید: هنگام انجام هر فعالیتی که بر زخم فشار وارد می کند (عطسه، سرفه، استفراغ، خنده، پایین آوردن برای دفع مدفوع)، با استفاده از دست یا بالش، برش خود را فشار دهید. این کار هم می تواند از باز شدن زخم جلوگیری کند و هم درد را به حداقل برساند.
- جلوگیری از یبوست: یبوست پس از عمل جراحی شکم، که در آن زمان احتمال بروز انقباض وجود دارد، شایع است. زور زدن برای اجابت مزاج می تواند برش را باز کند. با تغذیه مناسب بعد از جراحی از یبوست جلوگیری کنید، یا اگر قبلاً یبوست دارید، از جراح خود بخواهید که دارو کمک کند.
- مراقب برش خود باشید: مراقبت مناسب از برش نه تنها بهبودی را تسریع می‌کند، بلکه به جلوگیری از عفونت نیز کمک می‌کند، که می‌تواند برش را تضعیف کرده و احتمال انقباض را افزایش دهد.
- از سرفه و عطسه جلوگیری کنید: اگر آلرژی شما در حال افزایش است یا سرفه دارید، عطسه و سرفه را به حداقل برسانید. سرفه و عطسه مکرر می تواند برش شما را ضعیف کند، که می تواند روند بهبود را کند کند و (در برخی موارد) منجر به از بین رفتن زخم شود.
- از بلند کردن خودداری کنید: اگر ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می گوید که شما مجاز به بلند کردن وزنه های سنگین تر از 5 پوند به مدت دو هفته پس از جراحی نیستید، توصیه ها را جدی بگیرید. باز هم، فشار می تواند باعث باز شدن زخم شود.
پروتئین و ترمیم زخم
خوردن یک رژیم غذایی غنی از پروتئین بدون چربی قبل از عمل جراحی و در طول دوران نقاهت ممکن است به بهبودی سالم کمک کند تا بتوانید از انقباض جلوگیری کنید. پروتئین ها بلوک های ساختمانی برای رشد بافت، نوسازی سلولی و ترمیم سلولی هستند، بنابراین در طول بهبودی ضروری هستند.
خلاصه
تغذیه نامناسب، چاقی و عفونت ها می تواند خطر عوارض مربوط به بهبودی را افزایش دهد. شما می توانید با تغذیه خوب و اجتناب از انواع خاصی از فعالیت های بدنی خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهید.
پس از جراحی، برش ها ممکن است به درستی بهبود پیدا نکنند. هنگامی که برش جراحی بسته نمی شود یا دوباره باز می شود، به آن زخم بازشدگی می گویند. شما می توانید با آسان گرفتن، تغذیه مناسب و پیروی از دستورالعمل های مراقبت از زخم از این مشکل جلوگیری کنید. اگر زخم به طور قابل توجهی جدا شود، اندام‌های داخلی و بافت شما می‌توانند از برش خارج شوند. این به عنوان بیرون زدگی شناخته می شود. اگر این اتفاق افتاد فورا به اورژانس مراجعه کنید یا از متخصصین ما در کلینیک زخم کمک بگیرید.