پانسمان زخم پای دیابتی

علل ایجاد زخم در افراد دیابتی

هر فردی که به دیابت مبتلا باشد ممکن است به زخم دیابتی مبتلا شود. بیماران مبتلا به بیماری کلیوی، چشمی و قلبی مرتبط با دیابت، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به زخم پا هستند. اضافه وزن و مصرف الکل و تنباکو نیز در ایجاد زخم پا نقش قابل توجهی دارد.

زخم ها به دلیل ترکیبی از عوامل مانند عدم احساس درد در پا، گردش خون ضعیف، بدشکلی پا، اصطکاک یا فشار و ضربه و همچنین طول مدت دیابت ایجاد می شوند.

بیمارانی که سال ها دیابت دارند ممکن است دچار نوروپاتی ( کاهش حس عصبی) می شوند، یعنی کاهش یا عدم توانایی کامل در احساس درد در پاها به دلیل آسیب عصبی ناشی از افزایش سطح گلوکز خون در طول زمان است.

علائم زخم در افراد دیابتی

از آنجایی که بسیاری از افرادی که دچار زخم پا می شوند، توانایی احساس درد را از دست داده اند و یا به قدری کم شده است که حتی خودشان هم متوجه این موضوع نشده اند، از این رو نمی توان درد را به عنوان یکی از علائم زخم دیابتی بدانیم. اغلب اوقات، اولین چیزی که ممکن است متوجه شوید مقداری زهکشی روی جوراب‌هایتان است. قرمزی و تورم نیز ممکن است با زخم همراه باشد و اگر پیشرفت قابل توجهی داشته باشد، ممکن است پای شما بوی بدی بدهد.

نظرات بیماران بعد از عمل لیزر با دکتر ثابت

برای مشاهده ویدیوهای عمل و نظرات بیماران بر روی لینک زیر کلیک کنید.

09027005163

ویدیو نظرات

نظرات

پانسمان زخم پای دیابتی

در حال حاضر مجموعه وسیعی از پانسمان ها برای درمان زخم دیابتی در دسترس هستند. محصولات جدید به طور مکرر منتشر می شوند که هر کدام جنبه های مختلفی از درمان را هدف قرار می دهند.

یک پانسمان مناسب ترشح و بو را که حاوی عفونت زخم است کنترل می کند، درد را کاهش می دهد. هر پانسمانی که انتخاب شود، باید به طور مکرر (روزانه) تعویض شود.

استفاده از انواع مناسب پانسمان زخم پای دیابتی، کنترل عفونت و تخلیه برای جلوگیری از پسرفت زخم دیابتی در طول درمان یا پس از آن بسیار ضروری است.

بهترین پانسمان زخم پای دیابتی، مقدار مناسبی از رطوبت را روی پا حفظ می کند تا محیطی مطلوب برای زخم ایجاد کند. بسته به مرحله و شدت زخم، پانسمان زخم پای دیابتی باید حداقل یک یا دو بار در روز تعویض شود. پانسمان زخم مانند آنتی بیوتیک ها به کنترل عفونت کمک می کند.

تخلیه نیز یک جزء بسیار مهم در روند بهبود زخم پای دیابتی است اما اغلب نادیده گرفته شده است. وقتی محتویات زخم پای دیابتی تخلیه می شود، به سلول های جدید و سالم فرصت رشد می دهید.

مراقبت از زخم پای دیابتی

همانطور که پزشک شما زخم را تمیز و ضدعفونی میکند، بافت مرده اطراف آن را نیز برمی دارد. پس از تمیز شدن زخم، پزشک از پانسمان زخم پای دیابتی استفاده می‌کند تا ناحیه اطراف زخم را در حین بهبود استریل نگه دارد.

پزشک می تواند نحوه تمیز کردن و پانسمان زخم پای دیابتی را در خانه به شما یاد دهد و ممکن است استفاده از یک پماد ضد باکتری موضعی را برای کمک به سرعت بخشیدن به بهبودی و جلوگیری از عفونت بیشتر توصیه کند.

مراقبت روزانه از زخم باید تا زمان بهبودی زخم ادامه یابد. افراد مبتلا به دیابت و بیماری شریانی اندام تحتانی اغلب به کندی بهبود می یابند، بنابراین ممکن است هفته ها یا ماه ها طول بکشد تا زخم پا به طور کامل بهبود یابد. انواع پانسمان ها برای درمان زخم پای دیابتی وجود دارد که در ادامه به توضیح هر یک از این ها می پردازیم.

انواع پانسمان زخم پای دیابتی

در اینجا سه نوع پانسمان زخم پای دیابتی را عنوان کردیم.

۱- پانسمان های غیر چسبنده یا کم چسبندگی

انواع مختلفی از پانسمان های گازی غیر چسبنده یا آغشته به نمک اغلب به عنوان درمان استاندارد برای زخم های دیابتی در نظر گرفته می شوند این پانسمان‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بدون فشار و چسبندگی باشند و محیطی مرطوب برای زخم فراهم کنند. این پانسمان های ساده و نسبتا ارزان به طور خاص برای مدیریت عفونت طراحی نشده اند، اما می توانند به طور ایمن همراه با درمان های آنتی بیوتیکی استفاده شوند.

۲- هیدروکلوئیدها

یکی دیگر از انواع پانسمان زخم پای دیابتی، پانسمان های هیدروکلوئیدی هستند که توانایی جذب عفونت موجود در زخم، انسداد ترشحات زخم را دارند. آنها معمولاً به عنوان یک لایه جاذب روی یک فوم ارائه می شوند.

با توجه به مطالعات انجام شده، مشخص شد که دومین موردی که در انتخاب پانسمان زخم پای دیابتی (پس از عدم چسبندگی) برای تمام زخم‌های پای دیابتی مهم است، دارا بودن مواد هیدروکلوئیدی است.

مواد هیدروکلوئیدی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که انسدادی باشند، عفونت ها را درون پانسمان به دام می‌اندازند و زخم را هیدراته می‌کنند. این یک محیط تمیز و مرطوب را ایجاد می کند که ممکن است به از بین بردن عفونت ها را نیز تسهیل کند. نگرانی ها در مورد استفاده از آنها برای زخم های عفونی وجود دارد. برخی شواهد نشان می‌دهند که پانسمان‌های انسدادی ممکن است خطر ایجاد عفونت در زخم را با افزایش نفوذ لکوسیت‌های پلی‌مورفونوکلئر کاهش دهند.

پانسمان های هیدروکلوئیدی طوری طراحی شده اند که برای مدت طولانی روی زخم باقی بمانند. این در مدیریت زخم های تمیز مفید است، اما نه زمانی که به بازرسی منظم زخم نیاز است. طوری طراحی شده اند که برای مدت طولانی روی زخم باقی بمانند. این در مدیریت زخم های تمیز مفید است، اما نه زمانی که به بازرسی منظم زخم نیاز است. بنابراین، این پانسمان‌ زخم پای دیابتی احتمالاً در پیشگیری، به جای درمان، عفونت داخل زخم مفیدتر باشد.

۳- هیدروژل ها

پانسمان های هیدروژل‌ شبیه پانسمان‌های هیدروکلوئیدی هستند زیرا برای تسهیل درمان بافت نکروز طراحی شده‌اند، اما تفاوت آن‌ها در این است که رطوبت را به زخم‌های بسیار خشک می‌دهند. بنابراین، وقتی روی زخم هایی که ترشح متوسط ​​تا شدید دارند، می توانند منجر به مرطوب شدن زخم شوند.

مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که هیدروژل‌ها از رشد باکتری‌ها حمایت نمی‌کنند، اگرچه عدم پیشنهاد به استفاده از ژل برای زخم‌های عفونی همچنان ادامه دارد.

آیا شواهدی وجود دارد که نشان دهد، نوع پانسمان مورد استفاده برای زخم پا در افراد دیابتی بر بهبودی تاثیر می گذارد؟

هیچ شواهد روشنی وجود ندارد که نشان دهد هر یک از انواع پانسمان ها بهتر از پانسمان های اولیه تماس زخم برای بهبود زخم پا هستند.

تا زمانی که پاسخ روشنی در مورد اینکه کدام نوع پانسمان برای بهبود زخم پا در افراد دیابتی بهترین عملکرد را دارد، وجود نداشته باشد، عوامل دیگری مانند مدیریت بالینی زخم، هزینه و ترجیحات و راحتی بیمار باید در انتخاب نوع پانسمان زخم پای دیابتی در نظر گرفته شود.