کیست اپیدرموئید، برجستگیهای غیرسرطانی و شبیه به بادکنک هستند که به آرامی زیر پوست رشد میکنند. این کیستها با مادهای به نام کراتین پر شدهاند و اندازه آنها میتواند از کمتر از یک چهارم اینچ تا چند اینچ متغیر باشد. در برخی موارد، این کیستها ممکن است پاره شوند و مایعی غلیظ، زرد رنگ و بدبو از آنها خارج شود.
این کیستها میتوانند در هر جایی از بدن ظاهر شوند، اما بیشتر در صورت، سر، تنه، کشاله ران و قسمت بالایی پشت دیده میشوند. هرچند که این کیستها معمولاً بیخطر هستند، اما در صورت بزرگ شدن یا عفونی شدن، ممکن است نیاز به درمان داشته باشند.
این مقاله از کلینیک زخم به بررسی علائم و علل کیستهای اپیدرموئید، نحوه تشخیص، درمان و پیشگیری از آنها میپردازد.
نامهای دیگر کیستهای اپیدرموئید
- کیست اپیدرمی
- کیست درمویید
- کیست اپیتلیال
- کیست فولیکولی – قیف
- کیست کراتینی
علائم کیست اپیدرموئید
کیستهای اپیدرموئید معمولاً به صورت برجستگیهای گرد و برجسته ظاهر میشوند. این کیستها با مایع پر شده و معمولاً میتوان دیواره آنها را لمس کرد و به راحتی زیر پوست جابجا کرد. ممکن است یک سوراخ کوچک مانند منافذ پوست روی سطح کیست وجود داشته باشد.
دیگر نشانههای کیست اپیدرموئید شامل:
- درد و فشار زیر پوست
- حساسیت به لمس
- قرمزی و تورم
- ترشح زردرنگ غلیظ با بوی بد
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر کیست اپیدرموئید:
- به سرعت رشد کند
- بسیار بزرگ باشد
- مایعی نشت کند
در صورت پارگی دیواره کیست، احتمال عفونت وجود دارد.
علت ایجاد کیست اپیدرموئید
کیستهای اپیدرموئید شایعترین نوع کیستهای پوستی هستند. این کیستها زمانی ایجاد میشوند که سلولهای اپیدرمی، که لایه بیرونی پوست را تشکیل میدهند، به درستی ریخته نمیشوند و به زیر سطح پوست میروند. این سلولها نوعی پروتئین به نام کراتین تولید میکنند که باعث تشکیل کیست پر از مایعی میشود.
گیر افتادن سلولهای اپیدرم ممکن است به دلیل آسیب، جراحی یا سوراخ کردن بدن ایجاد شود. در برخی موارد، این کیستها به طور خود به خود و بدون دلیل مشخصی رخ میدهند.
تشخیص کیستهای اپیدرموئید
کیستهای اپیدرموئید معمولاً توسط پزشکان متخصص پوست تشخیص داده میشوند و اغلب میتوان آنها را فقط از روی ظاهر شناسایی کرد. در صورت لزوم، سونوگرافی میتواند به تجسم ساختار و اندازه کیست کمک کند.
درمان کیست اپیدرموئید
معمولاً نیازی به درمان کیست اپیدرموئید نیست اگر کوچک و بدون درد باشد. با این حال، برخی افراد ممکن است به دلیل زیبایی بخواهند آن را تخلیه کنند. تخلیه کیست باید توسط پزشک و در شرایط استریل انجام شود.
اگر کیست بزرگ یا ملتهب باشد، ممکن است تزریق کورتیکواستروئید برای کاهش تورم و قرمزی مفید باشد. همچنین، آنتیبیوتیکهای خوراکی ممکن است برای درمان عفونت کیست یا پیشگیری از عفونت پس از تخلیه تجویز شوند.
کیستهای اپیدرموئید و کیستهای مویی
کیستهای اپیدرموئید و کیستهای مویی، هر دو از جمله کیستهای پوستی هستند که میتوانند در نقاط مختلف بدن ایجاد شوند. این دو نوع کیست ممکن است در ظاهر مشابه به نظر برسند، اما در واقع تفاوتهای مهمی دارند که در ادامه به بررسی آنها میپردازیم.
کیست اپیدرموئید
کیستهای اپیدرموئید، که به نام کیستهای کراتینی نیز شناخته میشوند، معمولاً به دلیل تجمع سلولهای اپیدرمی و تولید کراتین در زیر پوست ایجاد میشوند. این کیستها به آرامی رشد کرده و میتوانند در هر نقطهای از بدن ظاهر شوند، اما بیشتر در صورت، سر، تنه و قسمتهای بالایی پشت دیده میشوند. کیستهای اپیدرموئید معمولاً بیخطر هستند، اما در صورت بزرگ شدن یا عفونی شدن، ممکن است نیاز به درمان داشته باشند.
کیست مویی
کیست مویی، که به نام کیستهای درمویید نیز شناخته میشوند، معمولاً در نواحی که موها رشد میکنند، به ویژه در ناحیه کمر و ناحیههای دیگر بدن که موهای ضخیمتری دارند، ایجاد میشوند. این کیستها به دلیل انسداد فولیکولهای مو و تجمع چربی و سلولهای مرده در زیر پوست شکل میگیرند. کیستهای مویی نیز میتوانند عفونی شوند و در صورت بروز عفونت، ممکن است نیاز به درمان داشته باشند.
شباهتها
- ظاهر: هر دو نوع کیست به صورت برجستگیهای زیر پوستی ظاهر میشوند و ممکن است در لمس نرم و قابل حرکت باشند.
- عفونت: هر دو نوع کیست میتوانند عفونی شوند و در صورت عفونت، ممکن است درد و قرمزی ایجاد کنند.
- نیاز به درمان: در صورت بزرگ شدن یا عفونی شدن، هر دو نوع کیست ممکن است نیاز به درمان داشته باشند.
تفاوتها
- محل ایجاد: کیستهای اپیدرموئید میتوانند در هر نقطهای از بدن ظاهر شوند، در حالی که کیستهای مویی بیشتر در نواحی با موهای ضخیم مانند کمر و ناحیههای دیگر بدن ایجاد میشوند.
- علت ایجاد: کیستهای اپیدرموئید به دلیل تجمع سلولهای اپیدرمی و تولید کراتین ایجاد میشوند، در حالی که کیستهای مویی به دلیل انسداد فولیکولهای مو و تجمع چربی و سلولهای مرده شکل میگیرند.
- ترکیب داخلی: کیستهای اپیدرموئید معمولاً حاوی کراتین هستند، در حالی که کیستهای مویی معمولاً حاوی چربی و سلولهای مرده میباشند.
خلاصه
کیست اپیدرموئید یک کیست شایع و بیخطر است که از کراتین پر شده است. کیستهای کوچک معمولاً نیازی به درمان ندارند، اما در صورت بزرگ شدن یا عفونی شدن، ممکن است نیاز به تخلیه داشته باشند. درمان ممکن است شامل آنتیبیوتیک یا تزریق کورتیکواستروئید باشد. هرگز سعی نکنید که کیست اپیدرموئید را به تنهایی بردارید.