زخم دیابتی چیست؟
زخم دیابتی به عارضه ای اطلاق می شود که در آن قسمتی از پوست در بیماران دیابتی از بین رفته و شما می توانید بافت زیرین آن را ببینید. اکثر زخمهای پوستی در قسمت پایین پا ایجاد می‌شوند. زمانی که پوست بریده میشود، معمولاَ به سرعت التیام می‌یابد. با این وجود، در برخی از افراد مبتلا به دیابت، پوست ناحیه پا به خوبی التیام نیافته و مستعد ایجاد زخم پای دیابتی می‌باشند.
این عارضه می‌تواند حتی پس از یک آسیب‌دیدگی خفیف نظیر قرار گرفتن پای برهنه بر روی یک سنگ کوچک، نیز ایجاد شود. شستن مداوم پاها، گرفتن ناخن ها و … در پیشگیری از زخم پای دیابتی موثر هستند.
برای آشنایی بیشتر با زخم دیابتی می توانید بر روی کلمه لینک شده کلیک کنید.
انواع درمان زخم دیابتی
درمان زخم دیابتی با استفاده از داروها
پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک‌ها، آنتی‌بادی‌ها و اگر عفونت پیشرفت کند داروهای ضد انعقاد را برای درمان زخم دیابتی تجویز کند. بسیاری از این آنتی‌بیوتیک‌ها به استافیلوکوک اورئوس، باکتری‌هایی که علت ایجاد عفونت‌های استافیلو هستند یا استرپتوکوک بتا همولیتیک که معمولاً در روده یافت می‌شوند، حمله می‌کنند.
اگر بیماری دارید که احتمال عفونت با این باکتری‌های مضر را افزایش می‌دهد، ازجمله HIV و مشکلات کبدی، با پزشک خود در میان بگذارید.
درمان موضعی زخم پای دیابتی
درمان های موضعی زیادی برای زخمهای دیابتی پا موجود است. از جمله این درمان ها عبارتند از:
- پانسمان های حاوی نقره یا کرم‌های سولفادیازین نقره
- ژل یا محلول پلی هگزا متیلن بیگوانید (PHMB)
- ید
- عسل پزشکی در فرم پماد یا ژل
درمان زخم پای دیابتی با استفاده از روش‌های جراحی
پزشک شما ممکن است جراحی را برای زخم پای دیابتی تجویز کند چرا که گاهی اوقات جراحی باعث کاهش فشار و عفونت ایجاد شده در اطراف زخم می شود.
همه زخمهای دیابتی نیاز به جراحی ندارند. با این حال، اگر روش‌های درمانی دیگر، نتواند به بهبود زخم یا جلوگیری از پیشرفت عفونت کمک کند، جراحی می‌تواند از بدتر شدن شرایط زخم که ممکن است منجر به قطع عضو شود جلوگیری کند.
درمان زخم دیابتی با میکروواس تراپی
روش فن‌آوری مورد استفاده در سیستم درمان MICROVASCULAR THERAPY اولین بار برای درمان سرمازدگی در آمریکا مورد استفاده قرار گرفت. این روش فن‌آوری اولیه طی این سالها تحت نظر متخصصان این رشته گسترش، بازبینی و اصلاح گردیده است.
در این روش با تحریک رگهای خونی باعث رشد و تکثیر شبکه‌های مویرگ‌های خون در بافتها گردیده که این فرآیند پایه و اساس رشد مجدد بافت و ترمیم عضو تحت درمان می‌باشد.
این روش درمان پای دیابتی همچنین باعث افزایش روندسوخت‌وساز بافتها یا عضو تحت درمان گردیده. و موجب اکسیژن رسانی به بافت و گردش خون شده و به بهبود رگهای خونی کمک می‌کند که در نتیجه این امر از مسدود شدن و رسوب جداره داخل شریانها جلوگیری می گردد. اکسیژن‌رسانی تنها بخشی از راه درمان زخم دیابتی می باشد.
برای مبارزه با عفونت درمان توامان دارویی آنتی بیوتیکها نیز لازم می‌باشد گردش خون ایجاد شده حاصل از این روش درمان باعث افزایش کارائی داروهای آنتی بیوتیک به وسیله تقویت تاثیر دارو بر ناحیه زخم و نفوذ به بافت و عضو دچار عارضه می گردد.
این روش درمانی به طور اخص بر روی افراد دیابتی متمرکز گردیده که از زخمهای شدید ناحیه پا رنج می‌برند و در خطر قطع عضو می‌باشند.
این شرایط معمولا همراه با التهابات موضعی و مخرب استخوانی همراه بوده که به درمانهای پایه و معمول آنتی بیوتیک پاسخ خوبی نمی‌دهند. این روش درمانی به دلیل تقویت جریان خون باعث رساندن داروهای آنتی بیوتیک به بافت و عضو آسیب گردیده و به طور قابل ملاحظه ای این شرایط را بهبود می بخشد.
طبق گزارش تنها یک بیمارستان در ایالت متحده در نتیجه درمان حدود ۷۰۰ بیمار در طول دو سال در بیش از ۹۵ درصد پای افراد از خطر قطع عضو نجات پیدا کرده است.
درمان زخم دیابتی با اوزون تراپی در آب
اوزون تراپی یا اوزون درمانی به روش درمانی گفته میشود که جزو پزشکی جایگزین حساب میشود. در این روش درمانی برای بهبودی و درمان بعضی از بیماری‌ها گاز یا مایع یا محلول اوزون‌دار را از طریق خوراکی، تزریقی، پوستی وارد بدن بیمار می‌کنند.
در حیطه پزشکی حدود ۱۵۰ سال است که اوزون وارد شده و از خواص منحصر به فرد آن در درمان بیماری های مختلف استفاده میشود. ولی قدمت این شیوه درمانی در ایران به چند سال اخیر باز می‌گردد.
کاربردهای اوزون تراپی:
- برای درمان دردهای مختلف بدن مثل زانو درد، کمر درد و…
- بهبودی بعد از جراحی مفاصل
- درد و اختلالات لگن
- آسیب دیدگی های ورزشی
- درمان زخم پای دیابتی، زخم های سوختگی و…
درمان زخم پای دیابتی با ماگوت تراپی
لارو درمانی یا ماگوت تراپی روشی است که در درمان زخمهای مزمن از جمله بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی یا زخم بستر استفاده میشود. در این روش، از لارو نوعی مگس به نام لوسیلیا سریکاتا (Lucilia sericata) که به صورت استریل در آزمایشگاه کشت داده شده‌اند، جهت درمان بیماران استفاده میشود.
در این روش لارو به مدت یک تا دو روز بر روی زخم بیمار گذاشته میشود. در این روش برای جلوگیری از مشاهده مستقیم بیمار از روند فعالیت لارو، لاروها را در باندهای مخصوصی قرار داده و بر روی زخم گذاشته میشود و سپس با پانسمان‌های مخصوصی محل زخم کاملا بسته میشود. بیمار باید بعد از مدت مشخص برای برداشت لارو به کلینیک زخم مراجعه کند زیرا لارو تبدیل به مگس میشود و این موضوع موجب آزار بیمار میشود. لارو یک تکنیک در حد جراحی میکروسکوپی است که پزشک به کمک آن نقاط بسیار ظریف را ترمیم می‌کند.
درمان زخم دیابتی با لایت تراپی
نور درمانی (لایت تراپی) که “فتوتراپی” نیز خوانده می شود یک روش درمانی است که در آن با قرار دادن فرد در مقابل نور به درمان بیماری او اقدام می شود. نوری که به فرد تابیده می شود می تواند نور طبیعی و یا طول موج خاصی از نور باشد. در طول تاریخ، نور خورشید به عنوان اولین منبع نور و پس از آن لیزرها، لامپ های فلورسنت، لامپهای دیکروئیک (نوعی لامپ هالوژن) در نور درمانی به کار گرفته شدند.
کاربردهای نور درمانی:
اثرات مثبت نور درمانی در موارد زیر گزارش شده است:
- بهبود زخمهای دیر التیام
- رفع درد و سفتی صبحگاهی در آرتریت روماتوئید
- بهبود مفصل زانو در استئوآرتریت
- پیشگیری از تاول تبخالی
- بهبود زخم و ترمیم بافت
- کاهش التهاب و درد در ناحیه تاندون آشیل
- کمک به درمان کوتاه مدت سندروم کارپال تونل(این سندروم در اثر فشردگی عصب دست در ناحیه مچ ایجاد میشود و باعث بی‌حسی و ضعف انگشت میشود)
- کاهش عوارض ناشی از درمانهای دارویی در سرطان مثل موکوزیت دهانی(Oral Mucositis)
بر اساس شواهد موجود نور درمانی در بهبود بعضی از بیماریهای خلقی و روانی نیز نقش موثری دارد. بیماریهای زیر در این زمره اند:
- افسردگی فصلی Seasonal affective disorder) یا (SAD
- افسردگی پس از زایمان
- اختلالات خواب
- زوال عقل(Dementia)
- سازگاری با کار کردن در شیفت شب
درمان زخم دیابتی با لیچ درمانی
یکی از شاخه‌های اصلی پزشکی، زیست درمانی است كه در آن از موجودات و حشرات زنده مانند زالو، زنبور، لارو مگس و غیره به عنوان یك روش درمانی استفاده میشود. زالو درمانی یا لیچ تراپی (Leech therapy) یک روش کمک درمانی است که در دنیا مطرح بوده و در چند دهه اخیر رشد زیادی داشته است.
افرادی که دچار مشکلات انعقاد خون هستند و خون آن‌ها دیر بند می‌آید، هموفیلی بوده یا مشکل پلاکت دارند و همچنین بیمارانی که کم‌خونی و یا گرفتگی عروق دارند نباید زالو درمانی شوند.
درمان زخم پای دیابتی با وکیوم تراپی
وکیوم تراپی زخم یک تکنیک درمانی است که از فشار منفی (negative pressure) کنترل شده برای تسریع روند بهبودی زخم های مزمن، حاد و سوختگی استفاده می‌کند.
اعمال فشار منفی، باعث افزایش جریان خون شده و ترشحات از زخم گرفته میشود. بسته به نوع و محل تشکیل زخم، این فشار به صورت دائمی و یا تناوبی به زخم اعمال خواهد شد.
استفاده از فشار منفی بر روی سطح زخم مفهوم تازه‌ای نیست بلکه از ۵۰ سال پیش مورد توجه و مطالعه قرار گرفته است و امروزه در ایران نیز شاهد استفاده از این تکنولوژی در درمان زخم دیابتی هستیم.
برای آشنایی با علائم زخم دیابتی میتوانید بر روی کلمه لینک شده کلیک کنید.
کاربردهای وکیوم تراپی
- زخم پای دیابتی
- زخم های شریانی
- زخم های فشاری مثل زخم بستر
- زخم های سوختگی
- زخم های مزمن
- زخم های دارای ترشح
- زخم های ناشی از عفونت محل جراحی
درمان زخم دیابتی با پی آر پی
پی آر پی یا پلاسما درمانی (PRP) روشی 100% طبیعی است که با استفاده از اجزای خون خود بیمار برای تحریک و نوسازی بافت های آسیب دیده در مناطق صورت، گردن، سر و سینه، دست ها و بدن مورد استفاده قرار می گیرد.
در این روش مقداری از خون بیمار گرفته میشود و توسط کیت های ویژه ای پلاکت آن جدا شده و غنی می گردد، سپس این پلاکت غنی تزریق میشود.
امروزه این روش برای تحریک رشد مو، کلاژن سازی و ازبین بردن چروک ها، زخم بستر و زخم های دیابتی، جراحی ها، آرتروز و…. استفاده می شود.
